مروری بر نقش قارچ ها در درماتیت آتوپیک

سابقه و هدف: درماتیت آتوپیک (ad) یک بیماری پوستی مزمن یا التهابی عود کننده است که 20-10 درصد بچه ها و 3-1 درصد بالغین را گرفتار می کند. اخیراً عوامل میکروبی خصوصاً قارچ ها به عنوان عوامل تشدیدکننده درماتیت آتوپیک مورد توجه قرار گرفته اند. قارچ ها در سرتاسر جهان وجود دارند. بعضی از قارچ ها فلور طبیعی بدن و بعضی از آن ها به فراوانی در محیط وجود دارند. هدف این مطالعه مروری بر آخرین دانسته های مربوط به نقش قارچ ها در پاتوژنز بیماری درماتیت آتوپیک می باشد مواد و روش ها: بررسی گسترده ای در سایت pubmed/medline و همچنین پایگاه های جستجوی اطلاعات داخلی در زمینه مقالات مرتبط با نقش قارچ ها در بیماری درماتیت آتوپیک منتشر شده طی سال های 2011-1966 صورت گرفت. یافته ها: مالاسزیا، کاندیدا، آلترناریا و کلادوسپوریوم شایع ترین قارچ هایی بودند که مطالعات به نقش آن ها در درماتیت آتوپیک پرداخته بودند. میزان کلونیزاسیون کاندیدا و مالاسزیا در بیماران مبتلا به درماتیت آتوپیک بیشتر بود؛ علاوه بر این واکنش افزایش حساسیت تیپ i نسبت به مالاسزیا، کاندیدا، آلترناریا آلترناتا و کلادوسپوریوم هرباروم در درصد قابل توجهی از بیماران مبتلا به درماتیت آتوپیک دیده شده است. استنتاج: قارچ ها منبع مهمی از آلرژن ها هستند و می توانند باعث ایجاد التهاب جلدی در بیماران مبتلا به درماتیت آتوپیک شوند. بنابراین پیشنهاد می شود که پزشکان به غربالگری و درمان هیپرکلونیزاسیون و افزایش حساسیت تیپ i نسبت به قارچ ها در بیماران مبتلا به درماتیت آتوپیک خصوصاً بیمارانی که به درمان های سنتی پاسخ نمی دهند، توجه ویژه نمایند.